این بار کار آسان شده بود چون فقط خانههای محدودی را شمردم که بر بام آنها دیش دیده نمیشد! البته اینها معمولاً دو گروهاند: یا بنا به دلایل مختلف گیرنده ماهوارهای ندارند یا دیش را به تراس خانه منتقل کردهاند تا در معرض امواج پارازیت قرار نگیرد.
قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات گیرنده شبکههای ماهوارهای حدود 20 سال پیش یعنی در سال 1373 به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی وقت رسید. در آن زمان فناوری گیرندههای ماهوارهای به شکل آنالوگ و در مجموع حدود 30شبکه در ایران قابل دریافت بود که بیشتر آنها شبکههای اروپایی و عربی بودند، تقریباً هیچ شبکه فارسی زبانی در آن زمان وجود نداشت.